eerste twee hoofdstukken

dit zijn de eerste twee hoofdstukken van mijn nieuwe verhaal, ik heb er nog geen titel voor:

Meeloper

Ik weet best dat ik een meeloper ben. Ik heb wel eens gelezen over een meisje dat een meeloper was, maar het zelf niet in de gaten had: Dat is bij mij echt niet zo.
Ik weet héél goed dat ik een meeloper ben.
Ik heb er zelfs zelf voor gekozen. Maar ik weet niet of ik mijn leven fijner vind nu ik een meeloper ben. Het handige van een meeloper zijn is dat je alles nadoet wat een ander ook doet en daardoor zeg je dus bijna nooit iets fouts of verkeerds.
Maar dan heb je natuurlijk wel het probleem dat als iemand anders iets verkeerds zegt en jij dat dus nazegt dat je dan ook iets verkeerds zegt.
Ik probeer zo min mogelijk op te vallen, dus ik krijg ook weinig opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. Op mijn vorige school wel. Letterlijk.
De kinderen daar schreven vervelende en irritante opmerkingen op papietjes, maakten er een prop van en gooiden die naar mijn hoofd.

Ik denk dat de enige mensen die mij echt accepteren om wie ik ben mijn ouders zijn.

En misschien mijn zus, Bianca. Nee, dat neem ik terug. Bianca accepteert me niet meer sinds ik een meeloper ben. Dat is wel raar, maar ook grappig. Bijna iedereen accepteert me nu ik een meeloper ben en Bianca juist niet. Maar ja, misschien maak ik me er wel te druk om of Bianca me accepteert hoe ik ben of niet.

Ik heet Ella, als je, je dat soms afvroeg. Ik heb een lichte huid en zwart haar. Ik heb blauwe ogen, ik ben niet dik, maar ik ben ook niet dun. Mijn benen zijn niet lang, maar ook niet kort.

Ik heb lang haar, want dat hebben de meeste populaire mensen ook.
Mijn lievelingskleur, roze, is dezelfde lievelingskleur als Anastasia, (ik weet het. Het is echt een heel erg chique naam. En dat is ze ook! Ze woont in een héél grote villa, inclusief zwembad en ze zit nu in de fase dat ze alleen maar blauw voedsel wilt eten. Laatst was er iemand in mijn klas jarig en die had een héél lekkere chocoladetraktatie uitgedeeld en die was niet blauw. Toen ging ze serieus klagen bij de schooldirecteur! Toen die niks wou doen, wat wel logisch is, liet ze die traktatie maar gewoon staan! Toen heb ik hem opgegeten. J)het populairste meisje uit mijn klas en ook een ‘nep’ vriendin van mij, dus moet het mijn lievelingskleur ook zijn. Dat is mijn taak als meeloper L. Eigenlijk haat ik de kleur roze. Ik draag dezelfde kleren als populaire mensen, loop hetzelfde als populaire mensen en ik doe gewoon alles wat populaire mensen doen na!!!! L Ook al vind je mij mooi en leuk, (wat niet waarschijnlijk is) ik ben niet het soort meisje waar je op valt.

Kom op, je wilt toch wel op een origineel meisje vallen en niet op een meeloper?

Waarom ik een meeloper ben

Nu precies vier maanden geleden ben ik op deze school gekomen.
Op de vorige school waar ik op zat had ik geen vrienden en werd ik gepest.

Ze schreven gemene briefjes naar me, sloten me buiten, verstopten mijn spullen en scholden me uit. En dit allemaal omdat ik helemaal mezelf was.

De ene helft van de school was een meeloper en die deden de andere helft van de school, de populaire kinderen, na. En dan had je mij nog. Ik stond wel in het middelpunt, maar niet op de leuke goede manier. En omdat je niet de ene dag nog jezelf kan zijn en dan op de andere dag opeens een meeloper, besloot ik van school te wisselen. En het is me redelijk goed gelukt om op de school waar ik nu zit een meeloper te zijn. Het is natuurlijk fijn dat ik op deze school geen blikjes naar mijn hoofd krijg, geen kans heb om uitgelachen of uitgescholden te worden, niet wordt buitengesloten én dat ik hier wél vrienden heb. Oké, ze zijn niet echt aardig, heel arrogant, geen ‘goede’ vrienden en helemaal niks voor mij.  Maar ze zijn wel populair. Dit hoort bij mijn carrière als meeloper, dus ik moet niet zeuren. Ik zou bijvoorbeeld Alice en Annie veel aardiger vinden dan Jessie en Rosa, hoewel ik daar veel beter mee bevriend ben. Maar Alice en Annie zijn niet populair en Jessie en Rosa wel.

Dus het is mijn taak om zoveel mogelijk met populaire mensen om te gaan en niet met onpopulaire mensen. Maar ik weet niet of ik mijn leven als meeloper wel zo leuk vind.
Zoals ik al zij denk ik niet dat er ooit een jongen op een meeloper zoals mij valt.

Nou ja… misschien een andere meeloper? Ik heb weleens flyers in mijn buurt opgehangen en daarop stond:

Meeloper Ella (11) zoekt andere meeloper ook

11 of twaalf

Tel: 0675894854

Maar hiermee werd ik zo erg uitgelachen op school, want Anastasia had er eentje in haar buurt zien hangen (ze woont heel dicht bij mij) en die had ze 104 keer gekopieerd, precies genoeg voor iedereen op school L, dus ik heb ze maar weggehaald. Gelukkig waren ze dat na de herfstvakantie allemaal weer vergeten.

Ik ben maar gestopt met de ware voor mij vinden, ik wacht wel tot de ware mij vind.

De rede dat ik trouwens een BF (boyfriend) wou is dat alle populaire mensen er een hebben. Rosa gaat met Amos, Anastasia gaat met Max, etc.

Nou ja… bij dit opzicht kan ik geen meeloper zijn.

Natuurlijk wou ik ook wel een vriendje hoor. Maar nu ga ik er niet zo debiel naar op zoek. Ik wacht wel tot ie mij vind. Dat is toch veel romantischer?